Hainlerin, kafirlerin düşman oldugu; uğruna şehitler verdiğimiz, gavurların dünyaya hakim olmasını istemedikleri Osmanlı Nizamı ve İrfanımız;
1. Atalarımız, kitapları üst üste dizerler. Yan yana değil. Yukarı doğru zira ilim yükseltir....
2. Birlikte yaşadığı gavurları bile kendilerine benzetirler... ermeni migirdica nasılsın desen hamdolsun diye cevap verir. Hudutları dışındaki gavurların kalbine korku salarlar.
3. Hanımları kısık sesle konuşurlar, sokakta bir kadın bağırsa gayri müslim bir kadındır.
4. Resullullah aşığıdırlar, ehli beyti severler, sünnet medeniyeti inşa ederler.
5. Osmanlıların Türkçesi hanefi ve maturididir.. kuşatcıdırlar.. "Âli Osman" derler mesela.
6. Bardak boşalmadan doldurmazlar, nimete İsraf nedir bilmezler...
7. Ekmeği öper öyle yerler.. Nimetin şükrünü bilirler...
8. Çocukları olgun, yaşlıları ahretliktir. 63'u geçince "haddi aştık" derler.
9. Tevhidi eksenli hayatları vardır. Her şeyi elife, hilale benzetirler....
10. Kadınlarına bir cemal bir celal ismi verirler.. "Halide Edip", "Zeynep Kâmil" gibi..
11. Hal Hatırı sorulursa mutlaka "elhamdülillah" derler. Olumsuzluk halinde bile "elhamdulillah ala külli hal" derler.
12. Kur'an'ı anlayarak "okur", "yaşar", "yaşatır", "yaşayanı" takip ederler...
13. Kafire karşı onurlu omurgalı müslümana şefkatlidirler...
14. Düşmanlarına kin gütmeyen, Allahın düşmanlarını düşman, O'na dost olanları dost görürler. Romalılar gibi düşmanlık edebiyatları yoktur..
15. "Eşyayı dahi incitme" diyen; su içtikleri bardağı, yattıkları yastıkları öpen mevlevileri olan, ormandaki genç ağaçlar ürkmesin diye baltayı beze saran ormancı esnafına sahip azamet ve hürmeti beraber taşıyan bir medeniyet inşa etti Ecdadımız Osmanlı.
