Ekonomik ilişkilerin İslami prensiplere göre yürütülmesi elbette mümkündür. Ama hâlihazırdaki realite, dünyada ekonomik ilişkilerin seyrini kapitalizmin belirlediği yönündedir. İslam ekonomisi varlığını global düzeyde henüz yeterince hissettirebilmiş değildir. Mevcut hali ile bir alternatif değil bir opsiyon bir tamamlayıcı görünümündedir. Bunun elbette kendi içerisinde haklı sebepleri de yok değildir. Bunların en başta geleni siyasi irade mes'elesidir ki; bu irade dünyanın neredeyse hiç bir devletinde yoktur. Konuya yalnızca ekonomik bir enstrüman olarak bakılmaktadır ve önemli ölçüde yabancıların bu fonlara ulaşması yönünde kullandıkları bir araçtır. Sektör içerisinde de önemli ağırlıkları vardır zaten...

Bir başka hayati mesele insan modeliyle ilgilidir ki, aradan geçen uzun fetret dönemleri nedeniyle insanımız konuyu anlamaktan-kavramaktan uzaktır. Bu sorun sadece halk düzeyinde de değildir. Akademik düzeyde bile bu başarı çok kısıtlı ve halen yüzeyselliği aşabilmiş değildir. Zira akademisyenlerimiz kendilerine öğretilen kapitalist ekonominin çerçevesini aşamamakta, ekonomiye kapitalizmin çizdiği şablonla bakmaktadır. Mesela hala ‘refah’ öncelikli yaklaşım baskındır. Bir felsefe, hatta bir adım öteye gidersek inanç sorunu vardır ortada... Katılım bankaları çalışanları ise ya konvansiyonel bankalardan transfer edilmişlerdir ya da bu işin hiç bir eğitimini almadan katılım bankasında çalışmaktadır ki, olaya önemli ölçüde istihdam olarak bakılmaktadır.