Hem de, Anadolu insanının o özlü ifadesiyle cumbur cemaat...
Çoluk çocuk, kız kızan, kadın erkek, yediden yetmişe siyasetin içinde bir toplum...
Yine halkımızın o güzel deyimiyle, ağzı olan herkes konuşuyor, klavyenin tuşlarına basabilen herkes yazıyor.
Hem de durmadan, düşünmeden, okumadan, bilmeden çala kalem denecek tarzda bir yazma bu...
Ziya Paşanın yaklaşık yüz elli önce yazdığı beyitle ikaz ediyorum bu çala kalem yazanları fakat ne Ziya Paşanın beyitini okuyorlar, ne de okusalar bile anlamıyorlar.
Ne diyor Ziya Paşa, yaklaşık yüze elli yıl önce:
“Yıldız arayıp gökte nice turfa müneccim
Gaflet ile görmez kuyuyu reh-güzerinde”
(Gökte yıldız arayan nice acemi/ yeni yetme müneccim vardır ki yollarının üzerindeki kuyuyu görmezler)
Yani yollarının üzerindeki kuyuyu görmekten aciz olan yeni yetmeler, turfalar/ turfandalar/ yürümeden uçanlar/ burunları bir karış yukarda olanlar gökte yıldız ararlar...
Çünkü, eskilerin ifadesiyle, hadlerini, sınırlarını, nerede konuşup nerede susacaklarını bilmezler...
Ve aleme/ yönetime yol ve yön göstermeye kalkarlar...
Yol ve yön göstermede belli ölçüde hakları da olabilir...
Fakat yönetim gösterdikleri yön ve yolda gitmeyecek olursa...
İşte orada yönetimi yerden yere vurmaya başlarlar...
Ne diyor Ziya Paşa:
Onlar ki verir lâf ile dünyaya nizâmât
Bin türlü teseyyüp bulunur hânelerinde
(Onlar ki dünyaya lâf ile nizam intizam verirler.
Onların evlerine gidip bakın, hanelerinde bin türlü ihmal ve düzensizlik görürsünüz.)
Son bir söz diyeyim mi:
Bir yılı biraz aşkın süreyle Amerika’nın California ve Georgia eyaletlerinde kaldım, katıldığım hiç bir çay sohbetinde siyaset konuşulduğuna şahit olmadım.
Çünkü hiçbir akademisyenin ilgi alanında siyaset yoktu.
Onlar sadece kendi işlerini en iyi şekilde yapmaya çalışıyorlar ve ülkelerine faydalı oluyorlardı.