Evlat imtihanı çoook zor çoook... İşin içine bir kere zihinsel körlük ve duygusal kütlük girdi mi, laf anlatsan anlatamazsın, en doğruyu bile söylesen kabul ettiremezsin, dünyanın bütün nimetlerini önüne sersen takdir göremezsin.

Bu işte kritik bir eşik var. O eşik bir geçildi mi, artık ne yapsan nafile...

Artık iş kendisine kalmıştır. O noktadan sonra evlat ya Ömer gibi bir şok yaşayarak keskin ve kesin bir zihinsel dönüş yapar, ya da Nuh'un oğlu gibi inatlaşarak atasına ve atasına ait olan dini ve milli ne varsa hepsine düşman kesilir. Zor bir durum...

Yine de Eyüp sabrı ve Muhammed ümidi ile dua etmek gerek. Zaten elden başka bir şey de gelmez. Allah'tan ümit kesmek de doğru olmaz. Allah evlatlarımızı her türlü kötülükten, kötü düşünceden, nankörlükten, dik kafalılıktan, edepsizlikten, dinsizlikten ve imansızlıktan muhafaza eylesin.