Ülkemizde eğitim takvimi diye önümüze konan şey, adeta bir tatil broşürü!
Okul açılır: “Alışma haftası.”
Tatilden dönülür: “Uyum haftası.”
Tatilden önce: “Boş geçiş haftası.”
Kapanış haftası zaten tamamen seremoniler ve formaliteler.

Peki ders ne zaman?
Sanki ders, sistemin ana unsuru değil de araya sıkışmış bir detay!

Bir ülkenin geleceği sınıflarda şekillenir; ama bizde sınıflar, eğitimden çok tatil takvimine göre şekilleniyor. Okulların açılışında ders yok, kapanışında ders yok, ara tatillerde ders yok, tatil öncesi-sonrası zaten “alışma haftası”, “geçiş haftası”, “motivasyon haftası” diye heba edilen zamanlar…

Sanki eğitim, takvime sıkıştırılmış bir formalite; tatiller ise asıl faaliyetmiş gibi!

Bu kadar tatil, bu kadar gevşek başlangıç ve dağınık düzen, bir ülkeye güç kazandırmaz. Eğitim denen kutsal emek, her yıl tekrar eden bu “boş haftalar”ın içinde eriyip gidiyor. Öğrenci ders disiplinini kaybediyor, öğretmen planını uygulayamıyor, veli neyin ne zaman başladığını takip edemez hale geliyor.

Sonuç, koca bir yılın ayakta kalan, verimli geçen haftaları bir avuç kadar!

Eğitim bir milletin omurgasıdır. Omurga eğrilirse beden doğrulamaz. Tatil odaklı bir takvimle, “nasıl olsa ilk hafta ders işlenmez” anlayışıyla, “tatilden döndük, toparlanma haftası” mantığıyla hiçbir nesil güçlü yetişmez.

Artık bu düzen değişmelidir! Tatiller uzadıkça akıl kısalır, öğrenme dağılır, başarı geriye düşer. Eğitim haftaları tatil haftalarından daha kısa olamaz. Derslerin ciddiyeti takvimlere teslim edilemez. Okullar açıldığı gün ders başlamalı, kapanacağı gün son derse kadar devam edilmelidir.

Bir ülke, geleceğini tatil takvimine değil, eğitim kalitesine yaslayarak yükselir.
Ve unutulmamalı: Eğitimin hafife alındığı yerde hiçbir zirveye çıkılamaz.

@proftekinyusuf #profyusuftekin #tekinyusuf #MEB