Bugün annelik okulu diye bir şeyden bahsediyor olmamız aslında büyük bir sorunun ortada olduğunu anlatmaya yetiyor. Öyle ki anneliğin ne olduğunu, ne kadar mühim bir vazife olduğunu unutmuş ya da bilmiyor olmamız bize, böyle bir projenin ihtiyacını hissettiriyor.  Binaenaleyh, burada aile ve toplum için önemi  tartışılmayacak derecede olan o kutsal vazifenin günümüzde yeniden yerini bulması için bir fikir sunmaya çalışacağız.

Anne eksikliğinin yaşanmasının sebepleri diyebileceğimiz  fazla kadın istihdamı, bozuk batıl fikir akımları, popüler kültür.. gibi faktörlerden bahsetmek yerine , bugün neler yapılabiliriz onun üzerinde durmak istiyorum.

Uzun bir süredir  hem ahlakı hem bilimi başta olmak üzere Avrupa medeniyetinin takipçisiyiz.  Ailemiz, eğitimimiz, ekonomimiz büyük ölçüde etkilenmiş durumda. Buradan hareketle aileyi ele alacak olursak Sanayi Devriminin başından beri kadın istihdamını destekleyen Avrupa, bugünlerde aileyi tekrar kurmak ve korumak için kadınlara dışarıdan üretmek yerine evden üretmelerini yani ailesinin yanında olmasını söylüyor. (bkz. Ben Nesli/ J. M. Twenge ) Ancak hep geriden geldiğimiz için şu anda istihdamı destekleyen politikalarımız devam ediyor. Bu örneği vermemin sebebi Avrupa’nın dahi anneliğin, ailenin ehemmiyetini anlamış olmasıdır.

Ülke olarak maalesef gençlerimiz, çocuklarımız başta ailedeki eğitim eksikliğinden dolayı kendi dinine, kültürüne, değerlerine yabancı ve bir hayat idealinden uzak büyüyor. Bu da genç nesilden beklentileri maalesef düşürüyor. Yakın zamanda yine Mescid-i Aksa krizlerinden birine şahit olduk. Ülkede birkaç günlük bir tepki gösterildi her zamanki gibi… Ancak bununla yetinip kaldık. İstiyoruz ki ülkemizden tez zamanda zaman bendedir ve mekan bana emanettir’ diyen Selahaddinler, Fatihler yetişsin ve ümmetin umudu olsun. İşte bunun yolu ailenin, annenin yeniden yerini bulması ve çağın tüm aldatmalarına rağmen sadece Allah’ın rızası için ümmete nesil yetiştirmesinden geçer.

Hülasa, anneliğin bugün hem teorik olarak bilinmesi hem de uygulamada görülmesine ihtiyacımız var. Bunu yapabilmek için de ister devlet eliyle ister vakıf, dernek aracılığıyla böyle bir projenin temelleri ilk fırsatta atılmalı. Günümüzde buna benzer çalışmalar varsa da pek yaygın değil. Eğer böyle bir proje hayata geçirilirse bunun devletimiz eliyle yapılması bence en doğrusu olacaktır.

Projenin içeriğinden bahsetmek gerekirse aslında daha bende fikir aşamasında olan bir şey. Ancak bu fikri, başta Nevzat TARHAN, Hasan El BENNA gibi değerli  birçok kişinin görüşlerinden hareketle ortaya koyuyorum. Nasıl bugün üniversitede bir bölüm okunup mezun olunuyor ve iş imkanı olunca da para kazanılıyor. Tıpkı bunun gibi annelik eğitimine münhasır olan bir eğitim süreci planlanacak ve bu eğitimi tamamlayan kadınlar aynen diploma gibi belgelere sahip olacak. Eğitimden sonra ev hanımlığı ve anneliğini devam ettiren kadınlara çalışıyor gibi maddi destek ve sağlık güvencesi sağlanacak. Yani üniversite bitirmiş çalışan bir kadın gibi annelik okulundan mezun bir kadın da (miktarda farklar olabilir) maddi imkana ve sağlık güvencesine sahip olacak. Şu anda kabaca böyle düşündüğüm bu projeye insaflı, vicdanlı, sorumlu eğitimcilerin, akademisyenlerin, sosyologların destek vermesini temenni ediyorum. Bu projenin hayata geçirilmesi ile hem çalışmazsam evlenemem diyen kapitalizm mağduru kadınlar hem de annelerini bekleyen, anneliği özleyen çocuklar rahat edecek. Ve iman, ilim, irfan sahibi annelerin elinde büyüyen çocuklar, dünyaya söz söyleyecekler Allah’ın izni ile. Genel olarak annelik eğer toplumumuzda tekrar yerini bulursa birçok alanda taşlar yerine oturacaktır.