Benim kafamda hep bir soru olarak kalmıştır. Gerçekten de kaynaklar kıt insan ihtiyaçları sınırsız mı... Zira dünya nüfusu geçen yüz yılın başında 1.5 milyar seviyesinde iken, günümüzde 7.5 milyara dayanmasına rağmen, insan refahında inanılmaz bir artış yaşanmıştır. Ölçme şansımız yok ama 1900'lerdeki refah belki yüz, belki bin kat artmıştır. Bildiğim kadarıyla iktisatta fayda için az ya da çok diyebiliyoruz ama ölçemiyoruz. Bunun bir nedeni olmalı...

Kaynak kıt diyoruz ama insanlık sürekli yeni kaynaklar keşfediyor.

Belki keşfedilip insanlığın faydasına sunulmayanlar ya da keşfedilmeyi bekleyen nice kaynaklar var. Bir gün insanların ışınlanmayacağından emin değiliz. Böyle bir şey olursa arabaya da benzine de ihtiyaç sıfırlanacak. Ya da belki de bir hap alacağız ağzımıza ve günlerce hiç bir yiyecek ihtiyacımız olmayacak. Ya da yeni gezegenler keşfedilecek ve insanlar oraya göç edecek. Şimdilik bunların hiçbirisi makul gözükmüyor. Ama bugün atom gücü ile bir uçak gemisinin ya da denizaltının yıllarca enerji ihtiyacı hissetmeden çalışabildiğine de insanları inandıramazdık geçmişte...

Allah dünyada insanların rızkını garanti ediyor.

Bugünden baktığımızda nüfus yine bir yüz yıl sonra beş katına çıkarsa, bugünkü koşullarda insanlığı besleyemez dünya... Yüz yıl öncenin koşullarında da bugün beş kat artmış nüfusu beslemek mümkün değildi ama, o günkü insandan en az onlarca kez daha müreffeh bir dünya var şimdi. Her bir insan bir padişahtan bir sultandan bir prensesten daha iyi şartlarda yaşıyor yüz yıl önceyle kıyaslandığında...

Bu yüzden bize dayatılan ve 'bilimsel bilgi' olduğu için adeta tartışılması yasaklanan kavramlara mahkum değiliz. Bir zihniyet devrimine ihtiyaç var ve bu da hayal değil... Konuyu kapitalist ve seküler bir mantıktan hareketle açıklayamayız. İnsan modeli üzerinde kafa yormamız lazım. Ben mümkün olduğu kanaatindeyim.