Siyaset diye bilinen pratik, önceliği vatan millet hassasiyeti olanların yapacağı iştir. Şahsi hırslarının peşinde savrulanlar ticaret yapmalıdır.

İşte bizim memlekette bu şiara riayet edilmediği için, dünyalık ihtirası memleket siyasetinin kimyasını bozdu. Tüccar kafası ile siyasete dalan herifler aradıklarını bulmak adına satacak bir şey bulamayınca,

Milletin emanetini istismar etmenin yollarını keşfettiler.

Böylelikle rüşvet, yolsuzluk, hırsızlık, talan vs türü eşkiya yöntemleri, memleketi yönetme sanatının iştigal alanına giriverdi.

Maalesef bu hakikat bütün partiler için geçerli. Bu garabeti o denli kanıksadık ki, namuslu adam görünce şaşırır olduk.

Onu da geçtim, bahse konu mecrayı zaptetmiş organizmaların ekserisi dava adamlarını beğenmez oldular.

Eğer bu dava ve davanın öne çıkardığı hareket aleme nizam verecekse, önce kendisini derleyip toparlamakla mükelleftir.

Hadi bizi boş verin, Allah"ı da mı unuttunuz be kardeşim? Siyaset, efendimiz Hz. Muhammed (S.A.V)"in de mesleğidir. Ne diyeceksiniz ahiret günü kendisine?

Velhasıl kelam; partinin kaynaklarından beslenen asalaklar, davaya gönül verip beklentisiz hizmet edenlerin performansını sorgulayamazlar.

Utanmayı unutan adamlarla nereye kadar gideriz" sorusunun cevabıyla çok yakında yüzleşeceğiz diye korkar olduk.Vesselam!