1.Postmodern cahil, okuma yazma bilmeyen değil okumayanlardır. İslama göre gerçek cahil, kainatı, insanı ve bu ikisi arasındaki ayetlere kör olup hakkıyla “okumayandır.

2.Postmodern cahil yanlış öğrenen, saptırıcı öğrenen hatta bununla da kalmayıp yanlış bilgiyi öğretip yayandır. İslam’ın cahili ise, dalalete bile bile düşüp etrafındakileri de düşüren insandır.

3. Postmodern cahil, doğruya ulaşsa da kasıtlı olarak kendini, zihnini veya inancını değiştirmeyendir. İslama cahil olan ise Hak olan Yüce Varlık yerine batıl putlara körü körüne bağlanan zihnen ve şirke bulaşarak bu cehaletini bile bile sürdürendir.

4. Postmodern cahil, yeni şeyler öğrenmeyen, eskilerle yetinip cahil kalan veya kendini güncellemeyenlerdir. İslam’a cahil olan ise şeriatın gençleştirici, dinamik kılıcı, zamanı durdurucu ahkam ve muamalatına karşı gözlerini yumup kulaklarını tıkayanlardır.

5. Postmodern cahil, doğrulara karşı en hafifinden kayıtsız veya bilinemezci (agnostik) ve sözüm ona nötr durup gri tonlarla bile olsa pasif açıdan doğrular karşısında ve onu reddedenlerdir. İslam’a cahil olan Hak karşısında suskun kalan böylece Batıl olanların pasif olarak savunucuları olanlardır.

6. Postmodern cahil, zamanı iyi okuyamayan karanlıktaki kişiye denirken İslam’a göre cahil en radikal tanımla İslam’dan yoksun kalma, ondan mahrum kalma ve zulmeti aydınlık olarak sunan kişidir.