Elektrik akımını farklı noktalardan kesebilen duylara vaviyen anahtar deniyor, malum.

Örneğin merdivenin başında basarak açtığınız ışığı üst kattaki vaviyen anahtara basınca kapatabiliyorsunuz [veya tersi].

Kılıçdaroğlu ilk turdan sonra –panikle- klavyedeki tüm tuşlara birden basmaya başlayınca işlemci kasılmaya başladı. Ama şimdi başka bir hata daha yapıyor.

Seçimi kazanmak için HDPKK’nın desteğinin yeterli olmadığını görünce milliyetçi seçmene yöneldi ve milliyetçilerin bulunduğu odadaki ışığı açmaya çalışıyor.

Ne var ki bu odanın tuşu –politik- vaviyen anahtar; ona basınca Kürt seçmenlerin bulunduğu yan odadaki ışık sönüyor.

Kılıçdaroğlu Ümit Özdağ’la anlaşırsa milliyetçi seçmenin bulunduğu odadaki ışığı açamayacağı gibi [belki mülteci karşıtı kitleyi çekebilir] Kürtlerin bulunduğu yan odadaki ışığı da kapatmış olacak, tam kapatmasa bile o odadaki seçmenin keyfini kaçıracak kadar loş hale getirecek.

Eğer Sinan Oğan Kılıçdaroğlu’nu destekleme kararı alsaydı bu destek de ona yetmeyecekti, çünkü Oğan’ın oyları –daha önce de belirttiğimiz gibi- blok oylar değil, her halükarda üçe bölünecek, bir kısmı sandığa gitmezken gidenler de iki aday arasında dağılacak, ama bu destek Kılıçdaroğlu cephesinde bir heyecan uyandırabilir ve kaybettikleri moral motivasyonu kısmen geri kazandırabilirdi, lakin bu da olmadı.

Kılıçdaroğlu şimdi can havliyle tüm tuşlara birden bastığı gibi [Kürt seçmenle milliyetçi seçmen arasındaki] politik vaviyen tuş görevi gören anahtara da basmak üzere.

İşi gerçekten çok zor, çünkü seçimi kaybettiğinde bu sefer sadece seçimi değil genel başkanlığı da kaybedebilir. Onu kurtaracak yegâne seçenek CB seçimini kazanmasıdır, eğer kazanırsa zaferi yılarca anlatılacak bir muzaffer komutan ilan edilecek, kaybederse –siyaseten- idam edilecek.

İlk turda Erdoğan’a oy veren seçmen rehavete kapılmaz ve sandığa giderse önümüzdeki Pazar akşamı seyir var!