Yerinde pineklemeyen herkes bir şekilde seyyahtır.
Hani derler ya... Zenginin parası züğürdün çenesini yorarmış...
Hani demem odur ki; İnsanı ölünceye kadar ‘koruyan’ eceldir!
Hayır, hayır Gitme! Muhakkak gideceksen eğer beni de götür...
Sessizce öyle kuvvetli bağırmak istiyorum ama sesim çıkmıyor!
Âhhh, ah... Şu âlemde bir 'zerre' bile olmadığımızı bir anlasak var ya...
Hani demem odur ki; ‘Doğru’ adamlar da, bazen ‘yanlış’ yapabilirler...
Bir zamanlar sen Leylâ idin, ben de Mecnun çöllerde... Şimdi hepsi hayâl...
Hani demem odur ki; ‘Yanlış’ adamlar da bazen ‘doğru’ söz söyleyebilirler...
'Var' olan bir şeyin 'var'lığınıinkâr etmeniz, onun ‘var’lığı ortadan kaldırmaz...
Hâl i pür melâlimiz: Hem 'imtihandayız' hem de parmağımıza diken batmasın.
Hani demem odur ki; Hiç endişeniz ve kaygınız olmasın ölünceye kadar yaşayacağız...
Hani demem odur ki; Hiçbir şey ‘vakitsiz’ olmaz, her şeyin bir ‘vakti’ ve ‘zamanı’ vardır...
Hayat mı yordu, ben mi yoruldum yoksa yollar mı yordu beni, bir türlü anlamış değilim...
'Doğru' söylemek asıldır, ancak her doğrunun, her zaman ve mekânda söylenmesi caiz değildir.
Tahammüllü olacaksın efendim tahammüllü... Tahammül edilemeyecek olanlara bile tahammül edeceksin...
Evet, evet... Fikrini söyleyeceksin. Eleştireceksin.Eleştirileceksin ve kimseye de 'elestirdi' diye kızmayacaksın...
Becerikli olmak başka bir şey azizim, yaparlar mı yaparlar elbette... Deveyi pire de yaparlar, pireyi deve de…
İnananlar için hayatın her alanı birer imtihan alanıdır ve herkesin sorusu kendine has olup kopya çekme imkânı yoktur!
Ayrılırken birbirlerine 'görüşürüz' diyenlerin bir kısmının görüşemediklerini ve hiç bir zaman da görüşemeyeceklerini unutmamak gerek...
'Müslüman Kimlikli' olup da 'rahat olmayanlar' var ya... ‘Rahat olanlar’ gibi, kendilerinin de imtihan arenasında sınandıklarını bir idrak etseler...
Meğer tüm yolların gittiği iki yön varmış: biri insanların içine, ruh dünyalarına giden yol; diğeri de herkesin gördüğü, her türlü fizik coğrafyada yol alan yollar…
Bir türkü/şarkı sözü der ki: Ölüm varsa, bu dünyada zulüm var… Bu sözü söyleyen Zavallı bilmez ki, ölüm kâinatın mutlak gerçeğidir ve zulme yüz seksen derece muhaliftir…
Çok sevdiğim insanlar vardır benim... Hiç sevmediklerim de vardır elbette... Sizlerin de öyle değil mi? O sevmediklerimiz yüzünden sevdiklerimize daha çok sarılıyoruz, Allah onların da yokluğunu vermesin.
Bir empatiyapın ve kendinizi yurtlarından ölüm tehdidi ile sürülen Arakanlı, Filistinli, Doğu Türkistanlı, Suriyeli veya bir başka ülke insanı olduğunuzu düşünün... İnsan olanlar için, bunu sık sık yapmakta fayda vardır.
