Bir Eleştiri: İslam ekonomisi tamamlayıcı değil, alternatif olmalıdır. İslam ekonomisi çok az farklılık hariç olmak üzere, bir çeşit kapitalist uygulama haline evrilmektedir. Bunun önemli bir nedeni finans ayağının önceliklenmesi iken, diğer bir nedeni sisteme önemli denebilecek ölçüde yabancıların, yani islam dünyası dışındaki aktörlerin hâkim olmasıdır. Zira sıcak para olarak isimlendirilen finansal sektöre ulaşmanın bir yolu da ‘hassasiyetlere uygun’ enstrümanlar geliştirilmesidir. Burada da İslam dünyasında sürekli operasyonlar gerçekleştiren İngilizler önayak olmuşlardır.
Diğer bir sorun ise ekonomi anlayışının konunun sadece bir yönü olan “bankacılık” merkezli düşünülmesi ve İslam ekonomisinden sadece bir cüz olan “Islamic finance”a indirgenmesidir. Halen sisteme büyük oranda hâkim olan finans kısmıdır ki, faizden farklı olmakla birlikte esasen kapitalist sistemdeki finans ayağının paralelidir. Oysa İslam ekonomisi reel sektör merkezlidir. Finans sektörü amaç değil, reel sektörü “finanse eden” bir araç olmalıdır. Bu işlevini bihakkın yerine getirdiği fevkalade tartışmalıdır.
İslam hukuku, ekonomisi ve finans sitemi üzerine oryantalist bakış açısıyla araştırma yapan Frank Vogel, “İslami bankacılığı aslında Müslüman dünyanın kapitalist dünyaya intibakını sağlayabilecek kurumlar” olarak nitelendirmiştir. Hatta Vogel ileriye götürerek, islami bankacılığın bu işlevinin aile, aile hukuku, uluslararası hukuk, insan hakları gibi diğer islami kurumlara da örnek olabileceğini ve müslümanların bu yöntemle kapitalist dünyaya intibak sağlayabileceğini söylüyor. Bunun adı kapitalistleşme sürecidir ve son derece tehlikelidir. Hatta sadece bu bakımdan değil, Vogel’in hayal ettiği gibi, kendi bakış açılarıyla, İslam’ın “ehlileştirilmesi” için de bir ön ayak olma potansiyeli taşımaktadır.
