Bireysel ya da toplumsal olayları anlamak için, arkasındaki parasal nedeni bulmak gerekir. Zira, ekonominin tayin edici gücü önlenemiyor. Geçmişte de böyleydi, bu gün aynen devam ediyor.

Yıl Milattan Sonra 30. Kudüste, mesleği marangozluk olan Hz. İsa etrafına bir takım müritler toplamış, kurulu düzeni eleştiriyor. Eleştiri konusu, dönemin Yahudi Din Adamları. Halk sefil, din adamı Hahamlar refah içinde yaşıyor. Hahamların geliri, SÜLEYMAN MABEDİNE para ile girilmesinden geliyor.

Din adamları her zaman kolay para kazanma yolunu bulur. *Bunun için, din adamları siyasal iktidara yakın dururlar. Siyasi iktidarın işgalci olması, sonucu değiştirmez. Bu kural, Roma egemenliği altındaki Kudüs döneminden beri değişmeden bu güne geldi.

Hahamlar ile Roma Valisi anlaşmışlar. Mabede para ile giriliyor. Elde edilen gelir, din adamlar ile vali arasında paylaşılıyor.

Giriş jetonlarını Mabedin önündeki görevliler satıyor. Görevlinin önünde bir leğen var. Leğenin içinde jetonlar bulunuyor. Mabede girmek isteyen Yahudi, para ile jetonu satın alıyor. Kapıdaki görevliye veriyor ve mabede giriyor.

Hz. İsa mabede para ile girilmesine karşı çıkıyor. Bir gün, jeton satan görevlinin önündeki leğeni tekmeliyor. Ve “Allahın evine para ile girilmez” diye sesleniyor. Yahudiler bu sese kulak veriyor ve mabede giriş sayısı azalıyor.

Giriş sayısı azalınca, mabedin geliri de azalıyor. Vali beklenen gelir gelmeyince Hahamları sıkıştırıyor. Hahamlar, Gelir Azalma nedenini “isa adında bir din düşmanı var, vatandaşın tapınağa girmesine engel oluyor” diye açıklıyor.

Vali emir veriyor. İsayı bulup getiriyorlar. Yargılanıyor. Devlet gelirini azalttığı için idama mahkum oluyor. Romada, vatandaş olmayanların idamı çarmığa gerilerek yapılıyor.