Onlar çok, ama çok güçlüydüler. Biz ise birinci dünya savaşından perişan halde çıktığımızdan beri belimizi doğrultamıyorduk.

Altını olan kuralı koyar misali kuralları onlar koyuyor biz ise oynamaya çalışıyorduk. Öyle bir sistem kurulmuştu ama kurallar bizim için geçerliydi. Onlar için değil.

Bizde demokrasi yoktu, onlarda vardı.
Biz geriydik, onlar çağdaştı.
Biz ilkeldik, onlar uygar.
Bizim dinimiz kötüydü, onlarınki geliştirici.
Bizde insan hakları yoktu, onlarda vardı.
Özgür bireylerimiz yoktu, onların vardı.
Onlar hoşgörülüydü, biz bağnaz.
Onlar kibirliydi, biz ezik.

......

Dolayısıyla onların sözü geçiyor bizim esamimiz bile okunmuyordu.

Ne dedilerse o...

Şimdi öyle mi ya?

İsveç; NATO'ya gireceksen bir diğer NATO üyesinin güvenliğini ve bütünlüğünü tehdit eden illegal örgütlere kucak açamayacaksın.

Yunanistan; “Akdeniz'e açılamazsın” diye karşımıza dikilemezsin.

Ermenistan; 21. yüzyılda “ben girdim oldu” deyip bir başka ülkenin topraklarını işgal altında tutamazsın.

Amerika; “artık ne güneyimizde bizi sarmalayacak bir kukla devlet kurabilirsin ne de bu ülkede 'darbe ya da seçim yoluyla' iktidarı belirleyebilirsin.”

Kendi doğal kaynaklarımızı kendimiz çıkarabiliriz.

Savunma silahlarımızı ve mühimmatlarını kendimiz yapabiliriz.

Enerji imkânlarımızı arttırabiliriz.

Ülkemizi bir baştan bir başa imar edebiliriz.

Kendi otomobilimizi, kendi iş makinelerimizi, tarım araçlarımızı vs. üretebiliriz.

Robot ve uzay teknolojimizi geliştirebiliriz.

Ülkemizi dünya ticaretinin merkezi haline getirebiliriz.

İhracatımızı katlayabilir, turizmde üst sıralara çıkabiliriz.

Artık o gücümüz var çok şükür.