Kendisiyle ilk tanışmamız benim Ziraat Fakültesi öğrencisi, onun ilahiyat fakültesinde asistan olduğu yıllardı.

İlahiyat öğrencisi arkadaşlarla ziyaretine gitmiştik.

Sonra kaim-pederimden dolayı Ankara Kalaba’da komşu olmuştuk.

Rektörlüğüm sırasında, kadro verilmeyen rahmetli damadına kadro açmıştım.

Sonra kadro aldığı için Van’a gelememişti.

...

Ve ölüm haberini aldığımda:

“Güzel insanlar birer birer gidiyor

Hiç tadı tuzu kalmadı bu dünyanın

Ayrılık rüzgarları estikçe esiyor

Hiç tadı tuzu kalmadı bu dünyanın”

Dörtlüğü ile başlayan bir şiir yazmıştım.

Evet, Esad Hocam sireten ve sureten güzel bir insandı.

Güzel bir ize basmış, güzel bir iz bırakarak gitmişti.

Üstelik gurbette, şehadetle...

Üstelik küfrün azgınlarına hedef olarak...

Allah cc rahmet eylesin

Mekanın cennet

Derecen ali olsun

Esad Coşan hocam

Esad Coşan ağabeyim