Süleyman dedi ki: “Atlara olan sevgim, güneş perdenin arkasına geçip kayboluncaya kadar beni Rabbimi zikretmekten oyaladı."

Sonra, "Onları bana geri getirin!” dedi. Süleyman onların ayaklarını ve boyunlarını sıvazlayıp kesmeye başladı.

Sâd sûresi 32-33.

Bizi Allah'tan alıkoyan kaç şeyi hayatımızdan çıkardık? Kendisiyle meşgulken Allah'ı unuttuğumuz kaç şeyi imha ettik? Bize ahireti unutturan kaç şeyi terk ettik?

Kaç diziyi yatsı namazından alıkoyduğu için terk ettik? Kaç filmi sabah namazından alıkoyduğu için izlemeyi terk ettik? Kaç gezimizi namazlarımıza engel olduğu için iptal ettik?

Sahi Allah'ı zikretmekten ve hatırlamaktan unutturan şeyleri ne yapıyoruz? Telefonlarımızda saatlerce oyunlara dalarken kaç namazımızı terk ettik?

Hz. Süleyman, kendisini Allah'ı zikretmekten alıkoyan asil atları hiç düşünmeden kesti. Biz de bunu yapabiliyor muyuz? İleri seviyelere gelmiş oyunlarımızı telefondan silmeye cesaretimiz var mı? Saatlerce bizi karşısında tahiyyatta tutan dizileri terk etmeye cesaretimiz var mı? Bizi Allah'tan uzaklaştıran işimizden ayrılacak kadar güçlü müyüz?

Onu bana getirin; onu sileyim, hayatımdan çıkarayım, onu satayım, onu bırakayım, onu başkasına vereyim...