Günümüzden bir örnek vermek istiyorum; Hayrettin Karaca… TEMA Vakfı’nın kurucusu... Hayrettin Karaca’yı hep kırmızı ve yırtık kazağı ve bembeyaz sakallarıyla hatırlarız. 90 yaşını aşmış haliyle (1922 doğumludur) hala onursal başkan olarak mücadelesini sürdürüyor. Toplumdan aldığını yine herhangi bir karşılık beklemeksizin topluma geri verme derdinde… Bakanız ne diyor kendisiyle yapılan bir röportajda; “nedir benim ihtiyacım, doymam, sağlığım barınmam, kuşanmam; bunun dışında hiç bir şey tüketmeye hakkım yok. Gömleklerim var yakası çevrilmiştir, ayakkabılarıma bakarsanız altı yamalıdır, Dokuz senedir bu paltoyu giyerim. Paltom yırtıktır. Param var ama tüketmeye hakkım yok! Bunu herkes yapabilir” (….). Peki Hayrettin Karaca bir başka açıdan kim; KARACA gömleklerini de üreten firmanın sahibi… Bütün zenginliğine rağmen sade yaşayabiliyor…

Demek ki neymiş; hiç de kapitalizmin bize dayattığı hoyratça tüketim kültürüne mahkum değilmişiz…

İlla da; İslam ümmetinin neredeyse tamamının esaret altında, açık bir soykırıma tabi tutulurken… Kim bilir; horul horul uyumak günlük hesaplar yapmak yerine; , belki de Hz. Ebu Bekir gibi, Hz. Ömer gibi, Hz. Osman gibi davranmamızdır bugün doğru olan… Ufkumuz günlük hesapların; arabayı yenilemenin, evi büyütmenin, tatil planları yapmanın ötesine geçmedikçe ve yine kim bilir; bugün Suriye yarın Türkiye, bugün Irak, yarın Anadolu, bugün Afganlı, Filistinli yarın Türk, Kürt... Anlatabiliyor muyum... (bu kısım yarın son inş.)