Belli bir yengeç türü vardır ki, kolay kolay yakalanamaz. Her türlü yengeç tuzağından sıyrılacak kadar zeki ve hızlıdır. Ama sahip oldukları insani bir özellik yüzünden her gün bu yengeçten binlercesi avlanıyor.

Yengeçleri yakalamak için kullanılan tuzak aslında çok basit: Üst tarafı açık tel bir kafes! içine yem yerleştirilen kafes suyun içine konuluyor. ilk yengeç gelip kafese giriyor ve yemi yemeye başlıyor. ikinci bir yengeç onu takip ediyor, sonra diğerleri ... Sonunda yem yenip bitiyor. Yem bittikten sonra yengeçlerin ağzı açık kafesten çıkıp gitmesini bekliyorsanız, yanılıyorsunuz.

Aslında bunu kolaylıkla yapabilirler, ama yapmazlar. Bunun yerine kafeste kalırlar. Yem bittikten sonra bile başka yengeçler gelir ve onlara katılırlar. Hepsi birlikte hapis hayatı yaşamaya başlarlar.

Niye mi? Yengeçlerden bir tanesi kapanda daha fazla kalmaya gerek olmadığını düşünüp kapanı terk etmeye kalkarsa, diğer yengeçler hemen üzerine çullanıp onu durdururlar. O ne kadar çabalarsa çabalasın, onu her defasında kafesin dışına gitmekten alıkoyarlar. Eğer inat ederse, tırmanmasını engellemek için kıskaçlarını kopartırlar. Eğer daha da inat ederse, onu öldürürler. Yengeçler, çoğunluğun zoruyla kafesin içinde beraber kalırlar. Kafes sudan çıkartılır ve afiyetle yenmek üzere kantarlara götürülür!