Mekke fethedilmiş...
Küfrün beli kırılmış...
Fakat daha pes etmemiş...
Huneyn'de toplanırlar...
O Güzel Nebi (sav) haber alır ve muzaffer fetih ordusunu Huneyn'e yürütür...
Fetih ordusunda güven zirvededir...
Hem Mekke'nin fatihidirler...
Hem ilk kez bu kadar kalabalıktırlar...
Şeytan derhal aynasını tutar bu muhteşem orduya ve gönüllerinde dolaşmaya başlar...
Bugün bize azlığımızdan dolayı yenilgi yok diye düşünürler fetih ordusunun fatihleri...
Oysa zafer Allah'tandır...
Bu ilahi gerçeği bir an unutuverirler...
Neden mi?
Sahabe de olsalar, insandırlar ve şeytan iflah olmaz düşmanlarıdır...
O muhteşem fetih ordusu ilk vuruşmada bozulur ve dağılır...
Allah Resulünün yanında bir avuç sahabe kalmıştır.
Hz Abbas o gür sesiyle bağırır:
Allah'ın Resulünü bırakıp da nereye gidiyorsunuz, dönün, burada toplanın!
Sahabenin duyduğu ses, Hz Abbas'ın değil de, sanki İsraf'in Sur'unun sesidir.
Derhal dönerler ve anam babam sana feda olsun, dedikleri O Güzel Nebinin yanında toplanırlar.
İşte o anda Allah'ın Resulü yerden bir avuç kum alır ve işte şimdi fırın kızıştı, diyerek kafirlere doğru savurur.
Evet fırın kızışmıştır...
Kızışan fırının alevi müminleri cehennemden uzaklaştırmış; kafirleri ise içine alıvermiştir.
Ve zafer kazanılmıştır...
Ben de O Güzel Nebiden esinlenerek diyorum ki:
İşte şimdi fırın kızıştı!
Karşımıza kim gelirse gelsin...
Zafer inananlarındır!
Zafer bu milletindir!
Zafer İslamın son ordusunundur!
Allah cc yolumuzu açık etsin, yar ve yardımcımız olsun!
Amin...