2002 Dünya Sağlık Raporu, “en büyük hastalık yükünün yoksul ülkelerden veya ülkelerin yoksul kesimlerinden kaynaklandığını” ortaya koymaktadır. Aynı rapora göre yoksulluğun doğrudan sonuçları arasında hastalık, ölüm ve engellilik önemli yer tutmaktadır.

Birleşmiş Milletler (1995), engellilik nedenlerini oransal olarak ifade etmektedir. Buna göre özürlülüğün nedenlerinin %20’sini doğuştan gelen hastalıklar, %20’sini bulaşıcı olmayan hastalıklar, %20’sini kötü beslenme, %16’sını kaza, travma ve savaş, %11’ini bulaşıcı hastalıklar, 13’ünü ise diğer sebepler (yaşlılık dahil) oluşturmaktadır.

Ülkemizde engelliğin ortaya çıkış zamanlarına baktığımızda %14,2’si doğum öncesinde (gebelikte), %10,6’sı doğum sırasında, %18,0’ı bir yaş altında, %54,5’i bir yaş üzerinde, ortaya çıkmıştır. %3,1’inin ise ortaya çıkış sebebi bilinmemektedir. Buna ilişkin yine bu araştırmanın verilerine göre özrün ortaya çıkma nedene baktığımızda; %9,6’sı kaza sonucunda, %56,8’i hastalık sonucunda, %15,9’u genetik veya kalıtsal bozukluk sonucunda, %3,0’ı gebelikte/doğum sırasında yaşanan problemler sonucunda,%13,9’unun özrünün sebebi bilinmiyor, %2,7’si ise diğer sebepler sonucu engellilikle yüz yüze gelmiştir. Bu veriler bize sağlık hizmetlerine ulaşımın daha kolay olmasıyla engelliliğin azalacağını gösterir niteliktedir. Sağlık hizmetlerine erişimin yoksullukla direk ilişkisi olduğu unutulmamalıdır. Mevcut sağlık hizmetlerine erişememe durumu, mekânsal olarak sağlık merkezlerinin uzaklığından, sağlık hizmetlerinden yararlanmada maddi olanakların yetersizliğinden ya da yoksulluğun yarattığı eğitimsizlik ve bilgisizlik dolayısıyla ortaya çıkabilmektedir.

Hamilelik sırasında, doğum anında ve doğum sonrasında yeterli sağlık hizmeti alamamak anne ve çocuk sağlığını olumsuz biçimde etkilemektedir. “Uygun şekilde beslenme, sağlık önlemlerini alma, uygun ve tüm tedbirler alınmış olarak doğum yapmanın sosyo-ekonomik durumla çok yakından bağı olduğu bilinmektedir… Yani kısaca söylemek gerekirse, yoksulluk şartları içinde yaşamaya bağlı uygun sağlıklı bir hamilelik dönemi geçirilememesi” ve doğum esnasındaki tedbirsizlikler, bebeklerin zihinsel ve fiziksel gelişimlerini olumsuz yönde etkileyebilmektedir.

Ülkemizde engellilik kader değildir. Yterli sağlık hizmetlerinin sunulması en önemlisi yoksulluğun ortadan kaldırılarak refah düzeyinin yükseltilmesi engelliliği ciddi oranda azaltacaktır.