Cemaat kavramı hak yolda bir araya gelmeyi ifade eden islami bir kavramdır

Cemaat bir arada bulunmak gibi basit bir sosyolojik ilişki değil, hak yolda (bir arada) olmaktadır. Bu anlamda tek başına olmak bir cemaatken, hak yol olmadan çok sayıda kimsenin aynı amaçla bir arada bulunması cemaat kabul edilmez. Bunun en çarpıcı örneği de Hz. İbrahim'dir (as). Kimseyi ikna edememiştir ama halilullahtır, tek kişilik cemaattir. Allah nezdinde öylesine muteberdir ki; müslümanlar her salavat getirdiğinde onu da anarlar.

Bu anlamda siyasi partilerin de içerisinde yer aldığı gruplar cemaat değil, sosyolojik topluluktur. Ve Allah'ın çizdiği sınırlar içerisinde olmadıkça hiç birisi muteber de değildir. Düşünsenize Hz. İbrahim Allah'ın kendisine bildirdiği hak ve hakikate değil de bulunduğu toplumdaki insanlara itibar etseydi, Allah'ın dostu olur, Aşşah onu kıyamete kadar bütün müslümanların övgüsüne mazhar eder miydi...

Cemaat öylesine önemli bir kavramdır ki, namazın bile cemaatle ve topluma açık bir yerde (evde değil camide) edasının kat kat karşılığı vardır. Hergün beş defa yöredeki müslümanların bir araya geldiğini düşünün... Hayata geçirilse ve manası kavransa ne kadar önemli değil mi... Efendimiz cemaati öylesine önemsemiştir ki; mazeretsiz namaza gelmeyenlerin evini yakmak istemiştir. Haftada bir kez bir araya gelmek de zorunlu malum (cuma). Yılda bir kez de bütün dünya müslümanlarının bir araya gelmesi aynı şekilde zorunludur (hac).

Bütün bunların hayata dair bir anlamı olmalı değil mi... Namazın bile cemaatle de olsa evde değil camide, yani o bölgede yaşayan müslümanlarla bir arada kılınması şiddetle tavsiye ediliyor. Bütün dünya müslümanlarının ileri gelenlerinin bir araya gelmesi de (hac) öyle... Bir araya gelmek; istişare zemini oluşturmak, tanışmak, kaynaşmak, ülfet-sevgi oluşturmak, birlik olmak... Bugün ne kadar da ihtiyacımız var buna...

Bütün bunlar yoksa bir araya gelmek olsa olsa kuru kalabalık olur. Şimdilerde camide, cumada ya da hacda bir araya gelmelerin bu ulvi amaca matuf olduğu fevkalade şüpheli... Öyle olunca da bir araya gelmeler amaçsız sosyolojik yığınlara dönüşüyor. Adeta otobüs durağında bekleyen ve tek amacı gelen otobüse binmek olan iletişimsiz yığınlar gibi...