Abdurrahman Abdi Paşa vekayinamesi, Osmanlı Vekayinameleri arasında en keyif verici eserlerden biridir. Eser, 17.yy'ın en sade Türkçesi ile yazılmıştır. Dahasi bu vekayinme adeta 4. Mehmed'in bir av günlüğü gibidir. Abdi Paşa, 4. Mehmed'in hangi gün ve tarihte nerede kaç karaca vurduğunu yazar. Tabi 4. Mehmed, bu av maceraları sırasında bir çok ilginç vak'a ile karşılaşır ve bir tanesinde de bir Gayri Müslimin müslüman olmasını sağlar. Şöyle ki;

12 Mart 1665'de 4. Mehmed her zamanki gibi Edirne yakınlarındaki Paşa Köyünde avlanmaya gider. Sürek avı yapılıyordur. Tazılar salınır. Tazılar bir süre sonra bir tavşan çıkartırlar. Padişah 4. Mehmed de tavşanı avlamak için peşine düşer. Takip edilen yol üzerinde bir ineğin henüz doğurmak üzere olduğu görülür. Avcılar da doğum yapmakta olan ineği izlemeye başlar. Tabi bu sırada hayvanın biraz zorlandığını görürler ve hemen yardım ederler. Bunu da padişahın yanında yaparlar ve 4. Mehmed de bu doğum hadisesini takip eder. Bu arada ineğin sahibi gelir. İnek sahibi padişahı tanımaz. Bunun üzerine 4. Mehmed inek sahibine "Müslüman mısın? Der. İnek sahibi zimmi [Osmanlı teb'ası gayri müslim] olduğunu söyler. Padişah bunun üzerine " Gel müslüman ol. Sana dirlik vereyim. Hak teala cümle günahlarını afv ider. Ahırette doğru Cennete gidersin" der ve bunu bir iki defa tekrar eder. Zimmi ise bu teklifi kabul etmez.

Bunun üzerine padişahın yanındaki ağalar kızar ve " bu senünle söyleşen ve sana Müslüman ol diyen bizzat Şevketlü padişah-ı alem-penah hazretleridir" değince iş değişir. Ol saat adam mazhar-ı hidayet olup İslamı kabul eder. Oğlu dahi müslüman olur. İşin ilginci bu adama rüyasında da bir kaç defa müslümanlık tebliğ edilmişmiş. Müslüman olan bu adem, hemen günlük 15 akçe ile Edirne'deki Eski Saray'a kapıcı olur. Sadaret Kaymakamı Mustafa Paşaya da ferman gönderilir ve der ki; " bugün asla bir şikar ardınca koşduğum yoktu. Bu daki li- hikmetin olmuş ki; bir tavşan ardınca koşup ve ol ineğin doğurmasına rast gelüp seyr ü temaşa üzre iken huzurumuzda ol herife İslam müyesser oldu. Pes, ol inem hidayet ineğidir. Buzağıyla iştira idüp has bahçeye kosunlar"

Abdurrahman Abdi Paşa Vekayinamesi 1648-1682, haz. Fahri Ç. Derin, Çamlıca Yay. İstanbul;2008, sa. 179-180