Ne olursa olsun, bir şeyi sürekli yerseniz, bıkarsınız.
İyi midir bilmem de… Gecenin dönülmez ufkunda olmak!
Hani demem odur ki; En pahalı şey, arayıp da bulamadığın şeydir!
Allah hiç kimseye merhum babasının gölgesinde iş veya eylem yaptırmasın.
Bir Müslüman’ın başına gelebilecek en kötü şey, kâfirler tarafından övülmektir.
Huylu huyundan, gâvur gâvurluğundan, puşt puştluğundan hiçbir zaman vazgeçmez.
Maddî veya manevî tabusu olanların üzerine gitmek, nefretten başka bir şey sağlamaz!
Birileri bir zamanlar şöyle demişti: Yağmur yağdığında herkesin dökülecek boyaları vardır...
Ne garip! Sevmediği biri namaz kılıyor diye namaz kılmayan insanların olduğu bir ülkede yaşıyoruz...
Ne kadar kötü behh... 40 yıl zirvede kal, sonra bir anda çukurun dibinde kaybol... Allah kimseyi böyle yapmasın!
Günümüzde ülkemizde öyle tilkiler var ki; Bir tanesinin kafasında kuyrukları birbirine değemeyen 40 tane çakal var...
Ey gönül... Biraz daha sabır... Dünyanın fizik kuralıdır: Her kışın arkasından bahar gelir. Sabırsız olmaya gerek yok ki...
Zirvelere çıkmak zordur ama daha zoru orada kalabilmektir. Bir anda kendinizi çukurun en dibinde bulabilir ve bir daha oradan çıkamazsınız...
Hani diyorum; ağlamak da nasip işi... Bazen içinden ağlamak gelir ama ağlayamazsın… Acısı sızısı olmadan gözyaşı dökebilenlere ne mutlu...
Evet, evet... Baktığınızda dünya tektir ama aslında üzerinde yaşayan insan sayısı kadar çoktur. Çünkü herkesin dünyası farklıdır ve diğerine benzemez.
Hiç düşündünüz mü bilmem... Ben düşünmemiştim de... Meğer en büyük ön yargımız, etrafımızdaki herkesi 'insan' saymamız olmuş da haberimiz bile olmamış...
Allah'ın kullarından biri, bir zamanlar şöyle demişti: Allah rızası için kurulan dostluklar kıyamete kadar sürer... Menfaat ve çıkar için kurulan dostluklar ise bir gün biter...
Geçmişte (60'lı, 70'li yıllarda) bizim Rusçu Komünist bildiğimiz tüm insanlar meğer ‘Amerikancı’ imiş de, yıllarca bizi uyutmuşlar, salak yerine koymuşlar ve kandırmışlar.
İnsanoğlu bu... Diğer canlı türlerine hiç benzemez. Yaşlandıkça ölmek istemez ve daha çok yaşamak ister. Zenginleştikçe daha da ister... Ama ne var ki bir gün her şeyini bırakıp gidecektir...
Hülâsa; Söz daha çok da…
