SAMİMİYET OLMADAN HAKİMİYET OLMAZ
Cuma günüydü. Öğle saatine yakın bir saatte camiye gitmiştim. Hoca efendi kürsüde vaaz ediyordu. Konuyu Gazza'deki katliama getirmişti. Söz söyleyene bir baktım, dinleyenlere de. İçimden "samimiyet" kelimesi geçti. Samimiyet konusunda yazı yazmaya karar verdim. Hoca efendiyi dinlerken telefonu çıkarıp yazmaya başladım. Cemaatten bazıları " vaaz dinlerken telefona bakılır mı? " der gibi olduklarını hissettim. İşin aslını bilmeden yargılama yapmanın ne kadar bir garabet olacağını farketmeliyiz.
Çünkü ben hayır adına o esnada bir şeyler not ediyordum, bir kulağım da konuşmacıyaydı. O yüzden kimin ne yaptığını kesin bir şekilde bilmeden o kimseye bir sıfat giydirilemez. Aksi takdirde insan günaha girer
Konuşmacı belli ki Gazze'ye yapılan orantısız katliamdan dolayı üzgün görünüyordu. Bir şey yapacak gücümüz yok diyordu. Bari İsrail mallarını protesto ederek, almayarak tepkimizi ortaya koyalım diyordu. Çok şükür ki kurbanlarımızın bir kısmını Gazze'ye gönderdik, böylece kardeşlerimize az da olsa bir katkı sağladık, Yarın Mevlâmız bize, ukba aleminde sorarsa hiç olmayanda verecek cevabımız olur diyordu.
Ben aslında bu tür vaazların samimi olmadığına inananlardanım. Samimiyet hissetmediğimden hiç etkilenmediğim gibi hocaefendiye ve cemaate öfke duydum. Niye? derseniz, Arkadaş! samimi değilsiniz, rahata alıştınız, koltuğa yapıştınız, aman makamım- maaşım, rahatlığım gitmesin diye arka kapıdan İsrail'e yardım yağdıran ve ticaretin en büyüğünü yapan siyasilerin önünde yedi takla atıyorsunuz. Bırakın böyle pansumani bile diyemiyeceğimiz tetbirlerle milleti uyutmayı. Uyuttuğunuz yeter. Samimi olunuz. Bu cümleleri caminin içinde kurasım geldi. Yalnız içimden her zaman böyle cümleler kuruyorum. Ne yapalım, hiç olmazsa haksızlıklara ve yanlışlıklara karşı bir tepkimiz olsun
Makamınız adına, elde ettiğiniz servetin hesabını verememe korkusuyla, yandaşlarınızın çıkarı uğruna, üstlerinize ölünceye dek diyet ödemek durumunda olduğunuzdan; ne ibadetinizde, ne fetvanızda, ne vaazınızda ne de takvanızda samimi değilsiniz. İnançta, ibadette, takvada, duada, sadakada hulâsa her alanda samimiyet olmadan hakimiyet olmaz.
Fiili dua ile kavli dua bir olursa samimilik vardır. Hakkı hakikati emretmeyen amire haddini bildirmek samimiliktir. Şerrin ifası teklifini her türlü riski göze alarak reddetme eylemini göstermek samimiliktir. Cumhurun takdirini elde etmek için yola koyulanlar değil Hak'kın takdirini elde etmek için kendini ortaya koyanlar samimidir. İnandığı dinin benimsediği ilkelere her platformda arkasında duranlar samimidir. Siyasi konjoktüre göre eğilip bükülenler, güçlüden yana olanlar bizden birileri gibi görünseler bile asla inanç ve amellerinde samimi kimseler değildir.
Şüphe yoktur ki; davalarında samimi olan müslümanlar günün birinde muzaffer olurlar. Samimiyet olmadan hakimiyet olmaz.
Öyle çok konuşmakla, edebiyat parçalamakla, lafta halis müslüman olduğunu söylemekle, yeri geldikçe "bizim mahallenin insanıdır" diyerek batıldan yana tercihte bulunarak "samimi müslüman" olunmaz. Kolaya kaçarak, münafıklık yaparak, topu taca atarak, üstlerine yalakalık yaparak, her şeye kendince fetva bularak, makam ve şöhret uğruna geçmişinden saparak "samimi müslüman" olunmaz.
Ne zaman ki dünya müslümanları her türlü çaresizliğe rağmen samimi olurlarsa bilin ki o gün zafere ulaşacaklardır. Dalkavuk Müslümanlıkla zafer değil ancak hezimeti elde edersiniz. Bugünkü dünya müslümanlarının durumu gibi.
Samimiyet ve ihlas, Müslümanlığın özünü oluşturur. Nitekim, Peygamber Efendimiz "Din samimiyettir" buyurmuştur. Peygamberimizin bu sözü, İslam'ın temeli olarak görülen dört hadisten biri kabul edilmiştir. Dinin özünün samimiyet ve ihlas olduğunu gösteren pek çok ayet bulunur.Bu ayetlerden birisinde Cenab-ı Hak şöyle buyuruyor: “Biz bu kitabı sana gerçeğin bilgisi olarak indirdik. Öyleyse samimi bir inanç ve bağlılık göstererek sadece Allah’a kulluk et.” (Zümer: 2)
Evet bu ayeti kerime benim söylediklerimi teyit ediyor. Samimi müslümanların sayısı ziyadeleşsin. Samimi olmayanlara ihlâs ve şuur nasip olsun.
06.07.2024