Mecusinin biri ibrahime (a.s)gelerek kendisini misafir etmesini,birşeyler yedirip içirmesini istedi. ibrahim (a.s)ona ,dininden çıkana ve mecusiliği terk edene dek seni misafir etmem,dedi.
Bunun özerine mecusi çekip gitti.o sırada Allah Teâlâ Hz.ibrahime (a.s)vahyetti:
Ey İbrahim ! Onu dininden çıkmadıkça misafirliğe kabul etmedin! Onu bu gece misafir etseydin ne zararı olurdu?
O bize karşı yetmiş senedir küfür ve isyan halinde olmasına rağmen biz onu hala yedirip içiriyoruz.sabah olunca İbrahim (a.s) hemen o adamı bulmaya koyuldu. onu bulunca yemin ederek davet etti.
O Mecusi ibrahime şöyle dedi, senin işin ne acaipmiş; dün beni koviyordun,bu gün ise peşime düşmüşsün! İbrahim(a.s) Allah Teâlâ'nın vahyettiklerini ve kendisin hakkında bildirdiklerini aktardı.
Ben ona küfür ve isyan içindeyken alemleri Rabbı bana böyle mi muamele ediyor? Ellerini uzat ; ben şehadet ederim ki, Allah'tan başka ilah yoktur ve yıne şehadet ederim ki,sen onun peygamberisin,diyerek iman etti.(dürretün nasihin 185)..