Memur bir adam işyerindeki arkadaşlarına, kendisine imkân tanınırsa ticari hayatta çok başarılı olacağı konusunda güvence vermiş.
Onlarda aralarında para toplayıp bir lokanta açmışlar. Bir müddet sonra adam iflas etmiş. İşyerindeki arkadaşları memura hesap sormaya gitmiş. Memur; yemek yiyen bir müşterinin tabağında sinek çıktığını, bu olayı duyanların lokantaya gelmediğini ve sonuçta iflas ettiğini, ama kendisinin aslında çok iyi bir kasap olduğunu ikna ederek, arkadaşlarından yeniden para toplayıp bu defa da kasap dükkânı açmış.
Bir müddet sonra kasap dükkânı da iflas etmiş. İşyerindeki arkadaşları yeniden hesap sormaya gelmişler.
Memur bu defa da elektriğin kesildiğini, buzdolabındaki etlerin bu yüzden koktuğunu ve sonuç itibariyle etlerin üzerlerine sinek konduğunu, bunu duyanların ise kasaptan alışverişi kestiğini bahane etmiş.
Arkadaşlarından aldığı cevap ise, hepimize bir ders niteliğinde.
"Hayatta sinekler bitmez"
Bu olayı köyde büyüklerin de olduğu bir kahvaltı sonrasında ortaokula giden bir çocuğa anlattım.
Arkasından da bir soru sordum. Dedim ki;
Annen sabah inekleri sağdı, babana kahvaltı hazırladı, öğleye kadar keçileri güttü, öğleden sonra komşuya ekmek yapmaya gitti, yoruldu ve yemek yapmaya fırsat bulamadı.
Baban akşam eve geldi ve annene "Yemeği getir" dedi.
Annende mazeretini anlattı.
Bu durumda babanın tepkisi ne olur?
Çocuğun cevabı da manidar. Babamın vereceği cevabı söyleyemem, çünkü;
"Ortam müsait değil"
Dostlar, bizler de sorumluluk alanımıza giren işlerimizde
"Kabiliyetimiz oranında başarı göstermeyip"
Bahanelerin arkasına sığınmayalım ve şu sözü hatırlayalım.
"Hayatta sinekler bitmez"