GARİPLERİN YERİ YOK
Her gün bir konu başlığı seçip yazı yazmak zordur. Yazı başlığını koymak, yazının yarısını yazmak gibi bir şey oluyor sanki. Belli konu başlıklarıyla ilgili yazı yazmak kolaydır. Hele de konu uzmanı iseniz çocuk oyuncağı gibi gelir yazara o zaman. Bir iktisatçı ekonomi ile ilgili çok kolay yazı yazabilir meselâ, bir siyasal mezunu günün siyasetiyle ilgili makaleler yazması onun için kolay iş olsa gerektir. Ama benim gibi bir sınıf öğretmeni bir konu başlığı seçip onunla ilgili bir makale yazması oldukça zor olsa gerektir. Yazarlar ne dediğimi kolay anlarlar. Yazıyla pek iştigal etmeyenler bu işin zorluğunu kolay kolay anlayamazlar.
Bir konuyla ilgili yazı yazmak bazen insanın saatlerini alabilir. Okuyucuyu yazınız yormaması gerekir. İlgisini nasıl çekebiliriz minvali üzerinde epeyce kafa da yormak gerekir. Konunun girişini, girişine uygun gelişme bölümünü okuyucuyu tatmin etmesi lazım. Hele hele sonuç bölümünü iyi bağlayamaz iseniz, okuyucunun nazarında emekleriniz boşa gidebilir.
Yazı yazmak bir binayı inşa etmek gibidir. Temeli ve duvarlarını sağlam yapar da çatısını iyi yapmaz iseniz, binanızın albenisi pek olmaz. Hiç kimse binanın çatısına kadar nasıl o duvarları yükseltiğinizi, derin bir temel kazarak çok sağlam temel attığınıza bakmaz. Bu binanın çatısı yok, ya da çatısı iyi değil diyerek sizin notunuzu aşağıya indirirler. Okuyucunuz ya da müşteriniz bu noktada çok acımasızdır. Hiç empati yapmadan, etraflıca düşünmeden, verdiğiniz emeği ve döktüğümüz teri düşünmeden verir notunuzu. Bunca emeğiniz hak ettiği yeri bulamaz olur.
Bunca emek verip oluşturduğunuz yapıtı sosyal medyada paylaşırsınız. Neden mi? Birisi okusun da istifade etsin diye. Başka, beğenme budonuna bassın, bir iki cğmlecik yorum yazsın diye...Fakat az okuyan toplumuz. O yüzden yazınızı en çok 5-10 kişi beğenir, bir kaç kişi de bir kaç cümle yazar geçer. O kadar.
Memleketimizde ve gelişmekte olan toplumlarda insanlara gerekli ehemmiyet verilmemektedir. Gerçek kahramanlar layık oldukları mevkilere getirilmemektedir. Gerçekte bir vasfı olmayanlar, geçek kahraman gibi gösterilebilmektedir. Bu dünya öyle bir hale geldi ki dayısı olan gemisini yüzdürebilmektedir. Dayısı olmayanlar heba olup gitmektedir. Hal böyle olunca yeni buluşlara imza atanların sayısı gelişmiş ülkelere göre yok denecek kadar azdır. Benden değilsen "alleme-i cihan olsan" bir yere seni getirmezler. Bir memlekette torpil çok olursa, iltimasla işe alınıyorsa, dayısı olan Üsküdarı geçiyorsa o memleketin batması kaçınılmazdır.
Hukuk yoksa, huzur da yoktur. Kimin eli kimin çebinde olacağını kestirmek zordur.
Güzel bir söz vardır. Hadis-i şerif olduğunu zannediyorum. " Bir memlekette yöneticiler zengin, halk fakirse orada zulüm vardır, halk zengin yöneticiler fakirse orada adalet vardır". Günümüzü çok iyi özetliyor bu cümle.
Mehmet Akif Ersoy'un bu manada güzel dizeleri vardır.
"Sahipsiz olan vatanın batması haktır. Sen sahip olursan bu vatan batmayacaktır." Vatana sahip olmak kaynaklarına,değerlerine, insanına, insanın buluşlarına, ilim adamlarına, yazarlarına, sanatçılarına, din bilginlerine, öğretmenlerine, emektar olan herkese devlet ve millet olarak sahip olmakla olur. Birilerine kaynaklarımızı peşkeş çekerek laf ebeliği yapmakla olmaz. Bilim ve ilim insanlarına sahip çıkmamak büyük zaafiyettir. Konumuzla alakalı hatırladığım bir Hadis-i şerifin mealiyle sohbetimi sonlandırmak isterim.
Allah’ın Resulü (sav) şöyle buyurdu: Altı şey, altı yerde gariptir.
1- Mescid, kendisinde namaz kılmayan kavmin arasında gariptir.
2- Mushaf, okunmayan evde gariptir.
3- Kuran, fasık kişinin kalbinde gariptir.
4- Müslüman ve salih bir kadın, zalim ve kötü huylu bir erkeğin elinde gariptir.
5- Müslüman ve salih bir erkek, söz dinlemeyen ve kötü huylu bir kadının elinde gariptir.
6- Âlim, kendisini dinlemeyen bir kavmin arasında gariptir.
Allah-u Teâlâ, onları garip bırakanlara kıyamet gününde rahmet nazarıyla bakmaz. Kalın sağlıcakla...
25.10.2023
M. Cemal TOMAR