Ekonomik ilişkiler hususunda İslam’ın insana ne dediğinin tesbiti; itirazlara cevap verebilmenin de bir gerekliliğidir. Her nasıl bugünkü pek çok insan İslam’ın siyasi yönünü demokrasi içerisinde açıklamaya çalıştığı için aciz kalıyor ya da reddediyorsa, ekonomi modeli de kapitalist bir anlayışla açıklanamaz.
İslam ekonomisi ile ilgilenen batılıların konunun İslam tarafıyla değil de ‘ekonomi’ tarafıyla ilgilenmesi bunun nedeni ya da sonucudur. Üstelik kurallar da birçok zaman bu merkezlerce belirlenmektedir.
Sadece ekonomi ayağından hareket edildiği için de kapitalist bir model içerisinde bazı hususların izahı mümkün olamamaktadır.
Örneğin refah mı felah mı dendiğinde birçok kişi hala felahın ne olduğunu anlayamamakta, hatta felah düşüncesinin refah düşüncesini engellediğini düşünerek İslam iktisadının bir fantezi olduğu, çağın ihtiyaçlarına cevap veremediği varsayımından hareket etmektedir.
Hatta mevcut durumu esas alarak faizsiz bir ekonominin mümkün olmadığını düşünmektedir. Zira böyle kişilerin ihtiyaçlarının ne olduğu gerçekte kapitalizm tarafından belirlenmekte ve sürekli daha fazla bireysel kazanç ve sınırsız harcama özgürlüğünün insana dair olduğu varsayımından hareket etmektedir.
Maalesef uygulamalarıyla pek çok ‘faizsiz’ banka da bu duruma yardımcı olmaktadır. Daha güncel bir örnek vermek gerekirse, İslam ekonomisini sadece faiz yasağına indirgemek bugün pek çok kadın ya da kızlarımızın tesettürü sadece başa takılan ‘örtü’ ya da ‘bez parçasından’ ibaret zannetmesi gibidir.
Oysa her ikisinin de hayatın bütününe yansıyan ya da hayatın bütününden bir parça olduğu yönü gözardı edildiğinde faiz de başörtüsü de bir süre sonra anlamsızlaşmakta ve şekle indirgenmektedir.