- Bu vesileyle zengin - Fakir eşitlendi. Bu arada ABD ve AB’nin ölüm yolculuğunun başladığı görüldü.
- İnanı, inanmayın; insanoğlu azınca ibretli bir belâyla haddi bildiriliyor. Öğüt alacaklar alıyor. Kibirlilerin ve şımarıkların burnu sürtülüyor.
- Kısacası maddi ve manevi olarak Yaradan’ın indirdiğini hafife alanlara gözle görülemeyip en mahrem bölgelerine ulasan askerleriyle ikazda bulundu.
- 90 yıldır ülkemizde yapılan 574 bin heykelin bir sağlık personelinin dahi yerini dolduramadığını, umarım bir kesim insanımız, bu vesileyle görmüştür.
- İnsanlar akrabalarını arar sorar oldular. Ölüm korkusuyla namaza başlayanlar var mesela! Bu arada, ne kadar duyarsız ve ne kadar pis olduğumuzu da öğrendik. Temizliğe dikkati artırdı.
- ‘Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için çalış’ kuralımızı tek gerçeğimiz gibi yaşıyorken, ‘yarın ölecekmiş gibi de ahiret için çalış’ kuralı da yüzümüze tokat gibi çarptı, elhamdülillah. Çok insan gördüm, kıblesini hatırlayan…
- Benzer afetlere karşı bağışıklığımızı güçlendirdi. Bir nevi tatbikat yapıyoruz. En azından muhtemel deprem felaketine karşı sağlık sistemimiz ve yönetsel yapımız test edildi. Pek çok ülkeden daha iyi olabileceğimizi gördük. Güvenimiz geldi.
- Oldu tabi olmaz mı? Meselâ bence en dikkat çekici olan "güç bende o halde istediğimi yapabilirim kimseye de hesap vermem" diye dünya üzerinde kibirle dolaşan insanoğlunun gözle görülemeyecek kadar küçük bir virüs karşısında düştüğü acziyettir. Bu vesileyle anlamış ve idrak etmişse eğer, gerçek Patron karşısındaki hiçliğini, bir de…
-Güzelim diye övünme, bir sivilce yeter. İnsanım diye gezme, gözle görünmeyen bir asker yeter. Yaşadığımız hayatı sorgulattı ve yontulması gereken sivriliklerimizi gösterdi. Olmasa olmaz saydığımız varlıkların değerini şartların belirlediğini, şartlar değişince bazılarının hiç bir anlam ve değer ifade etmediğini fark ettirdi. Tabi; gören göz, idrak eden akıllar için... Bir şey ya bizzat güzeldir ya da neticesi itibari ile güzeldir. Allah ‘raydan çıkan kullar’ını Rab ismiyle terbiye ediyor.
- Herkes elindekinin (sağlığının, malının, aklının, zamanının, işinin, aşının, ekmeğinin, hatırın, özgürlüğün...) kıymetini bildi... En önemli iyiliği; Tüm kâinat tek bir ‘can'dan var olmuştu... Her varlığın ‘can'ı, diğer ‘can'ın bir yanıydı... Dünyanın da (doğanında) bir ‘can'ı vardı! Bir insanın kendi kılına dahi verdiği zarar, tüm ‘can'lılar âlemini bağlıyordu... ‘can'lılar âleminde, 'sanane-banane' yoktu... Korona, insanı bugün ile tanıştırdı! ‘can'lılar, ‘yaşadığı an'dan, ‘bugün'den sorumluydu; insan ‘bugün'ü bırakıp, bu dünyayı bırakıp, yıllar sonrasında (yarınlarda) bir dünya kurup, o dünya için yaşıyordu... ‘Yarı’nı elinden alınan insan, ‘tanımadığı bugün’ ile baş başa kaldı; insan ‘bugün’ ne yapacağını bilmiyor!