Çok zor hatta zor ne kelime, ucu başı belli olmayan, kimin kiminle olduğu bilinmeyen çetrefilli bir zaman diliminden geçiyoruz.
Hal böyleyken, ben yeri geldikçe ‘Cihan Devleti Yürüyüşünden’ bahsediyorum ve ekliyorum:
‘Bu yürüyüşü hiçbir dünyevi güç durduramaz!’
Şaşkınlıkla bakan yakınlarımı, dostlarımı, arkadaşlarımı şu sözlerime bu yürüyüşe inandırmaya çalışıyorum:
‘Çünkü tarihimiz de, talihimiz de döndü; şimdi sıra bize geldi!’
İşte dün akşam oğlum bu sözlerimin, bu güvenimin dayanağını sordu...
Öyle ya sıkça tekrarladığım bu sözlerimin ve bu millete olan bu güvenimin dayanağı neydi?
‘İki şey’ dedim, oğluma...
Birincisi bir ayet-i kerime:
“Biz gücü ve kuvveti elden ele dolaştırırız...”
ikincisi Allah Resulü’nün irtihali üzerine halife seçmek üzere toplanan Medinelilere Hz Ebubekir’in söylediği söz:
“Kureyş kendisinden başkasının imametini/ başkanlığını kabul etmez!”
Tıpkı bu sözün o günkü geçerliliği gibi...
Rabbim adetullah/ sünnetullah gereği bu ümmete bu milletten başkasının liderliğini kabul etmez!
Millet olarak yaptıklarımız yapacaklarımızın teminatı olduğu için...
Bunun için diyorum, bu ülke İslamın Son Karakolu...
Bunun için diyorum bütün etnik kökenleriyle bu millet, Allah’ın Son Ordusu...
İsterseniz son 60 yılda yaşananlara bakın...
Darbelere, ihanetlere, talanlara, teröre...
Bunların herhangi biri bugünün süperi veya gelişmişi, güçlüsü kabul edilen hangi ülkenin başına gelseydi; asla belini doğrultamaz, üçüncü sınıf bir ülke haline gelirdi...
İmdi!
Tarihe şöyle bir bakın!
Geçmişte İngilizler, Ruslar, Fransızlar, şimdi Amerikalılar, Çinliler, ila ahir, kendilerine verilen gücü nasıl kullandılar ve hâlâ nasıl kullanıyorlar?
Zulümle, talanla, katliamlarla, medeniyet tahribatıyla...
Ve bugün en yakınımızdaki coğrafyadan en uzağımızdaki coğrafyaya kadar, bütün coğrafyaların insanları, Osmanlıyı bilenler bilmeyenler Osmanlı Torunları olan bu millete muhabbet duyuyorlarsa...
Sıranın bize geldiğinden ve beklendiğimizden dolayıdır.
Özellikle akraba topluluklarda ve yitik vatan topraklarında öylesine güzel bekleyişlerin ifadelerine, hikayelerine şahit oluyoruz ki bu bize heyecan ve güç veriyor, benim umudumu doğruluyor...
Evet, geliyoruz!
Çünkü sıra bizde!
Evet, geliyoruz!
Çünkü bekleniyoruz!