Bu bayram da bayramın kutlu coşkusu, önce mezarlıklara geldi.
Arafe günü mezarlıklar, bayram yerine döndü. Eline Yasin'i, diline duasını alanlar, manevi aleme, manevi hediyeler sundu.
Unutmadıklarını, sevdiklerini, bir kere daha öte alemdekilere kendi dilince gösterdi.
Şehit yakınları, bayraklı kabirlere onurla yaklaştı. Usulca diz çöküp elin açıp yakardı. Hüzünle onuru birlikte yaşadı.
***
Her bayram sabahı olduğu gibi erkenden kalkıp, en güzel elbiseler giyip, neşeli adımlarla bayram namazına gidildi.
Camiler dolup taştı. Bayram namazının coşkusu ve huzuru, çoluk çocuk, genç, ihtiyar herkesin kalbine bir bir dokundu.
Sonra bayramlaşmanın neşesi, heyecanı sardı hepimizi.
Dualarla kurbanlar kesildi.
En güzel ve en içten, çocuklar, yaşlılar, kimsesizler, yetimler ve fakirler tebessüm etti.
Onlara tebessüm ettiren tüm iyi kalpli insanlara, selam olsun.
Büyüklerin gönülleri ve duaları alındı.
Çocuklar, harçlıklarına, hediyelerine kavuştu.
Küsler, dargınlar barıştı.
Uzun zaman görüşmeyenler, hasret giderdi.
Dostlarla çaylar içildi, sohbet edildi.
Sevindirdiğin kadar sevinmenin "iç huzuru" kaldı yüreklerimizde...